ΛΕΥΚΑΔΑ

Μέσα Ιουλίου και επιτέλους είχε φτάσει η ώρα των διακοπών ,ο προορισμός είχε επιλέγει εδώ και καιρό .Όλα ήταν ιδανικά ,βρισκόμασταν στην καρδιά του καλοκαιριού ,οι θερμοκρασίες στα ύψη, η διάθεση μας στο φουλ.
Η Εγνατία οδός σε ταξιδεύει χωρίς προβλήματα από την Θεσσαλονίκη με λίγη προσοχή μόνο στα τελευταία χιλιόμετρα πριν περάσεις στο νησί.
Ακολουθώντας το δρόμο για νυδρι σε 40 λεπτά περίπου ήμασταν στην Βασιλική όπου ήταν και το ξενοδοχείο μας.
Η Βασιλική είναι ένα πανέμορφο παραθαλάσσιο χωριουδάκι γνωστό στους windsurfers μιας και ο αέρας που φυσάει είναι ιδανικός για τους λάτρεις του σπορ .Το γραφικό λιμανάκι περιτριγυρισμένο από ταβέρνες και καφετέριες προσφέρει αρκετές επιλογές στον επισκέπτη.
Η παραλία της με βότσαλο και πεντακάθαρα νερά ήταν η πρώτη που ανέλαβε να μας δροσίσει μετά το πεντάωρο ταξίδι μας και τα κατάφερε μια χαρά ,αναμένουμε όμως τα καλύτερα μιας και άλλες είναι οι διάσημες παραλίες του νησιού.
Και αυτά δεν άργησαν να έρθουν μιας και την επόμενη μέρα επισκεφτήκαμε το πόρτο κατσίκι, ο δρόμος με στροφές όπως και σχεδόν σε όλο το νησί ,αποζημιώνεσαι όμως από το καταπράσινο τοπίο.
Με 5 ευρω λύνεις το πρόβλημα του παρκινγκ και κατεβαίνοντας περίπου 80 σκαλοπάτια φτάνεις σε μια υπέροχη παράλια ,δικαίως πολυφωτογραφισμενη με άγρια ομορφιά και αυτό το καταπληκτικό τιρκουαζ χρώμα στα πεντακάθαρα νερά της. Η ώρα που την επισκεφτήκαμε ,γύρω στις 11,ηταν ιδανική μιας και όσο περνούσε γινόταν το αδιαχώρητο.
Με δυσκολία φεύγεις από την παραλία αλλά κάποια στιγμή ….πρέπει, δείγμα του πόσο ωραίες παραλίες έχει το νησί είναι ότι ήταν η μοναδική φορά που επισκεφτήκαμε το πόρτο κατσίκι της μέρες που μείναμε και δεν το μετανιώσαμε μιας και όλες ήταν υπέροχες.
Το ανέβασμα των σκαλοπατιών με άνω των 35 βαθμών θερμοκρασία με ένα σακίδιο στην πλάτη ένα παιδί αγκαλιά στο ένα χέρι και μια τσάντα με κουβαδοφτιαρακια στο άλλο συν 30 τσιγάρα καθημερινώς, ήταν ένα τεστ για την καρδιά μου που το έβγαλα με επιτυχία.
Οι παράλιες της δυτικής πλευράς του νησιού είναι σίγουρα αυτές που ξεχωρίζουν και μια από αυτές είναι η παραλία κάθισμα με πολύ πιο εύκολη πρόσβαση από ότι το πόρτο κατσίκι και άνετο παρκινγκ.
Είναι πολύ μεγάλη σε μήκος με τεράστια αμμουδιά και όλα αυτά τα χαρακτηριστικά που κάνουν της παραλίες της Λευκάδος μοναδικές.
Άλλη μια πολύ όμορφη παραλία σε απόσταση 3 χμ από τον Αγ. Νικήτα είναι τα πευκουλια εύκολη στην πρόσβαση κι αυτή και με άνετο παρκινγκ.
Ένα ευχάριστο γεγονός που παρατήρησα σε όλες της παράλιες που επισκεφτήκαμε είναι ότι δεν είναι κατακλεισμένες από bechobara και ομπρελοξαπλωστες στις οποίες παρεμπιπτόντως οι τιμές κυμαίνονταν σε λογικά πλαίσια (6 έως 8 εύρο).
Κατεβαίνοντας από το χωριό αθανι βρίσκεις άλλη μια καταπληκτική παραλια,τον γιαλό .Πολύ μεγάλη και αυτή σε έκταση για ποιο free καταστάσεις με αρκετούς κατασκηνωτές πάνω στην παράλια.
Η ωραιότερη παράλια του νησιού κατά την γνώμη μου είναι οι εγκρεμνοι .Το μόνο μειονέκτημα που έχει είναι η δύσκολη προσβασιμότητα μια και για να φτάσεις στην παράλια πρέπει να κατέβεις καμιά 300αρια σκαλοπατια.Για εμάς ήταν δύσκολο να το επιχειρήσουμε με τα παιδιά και αποφασίσαμε να επισκεφτούμε την παραλία με καραβακι.Αυτο βέβαια έχει ένα μείον αφού χάνεις την καταπληκτική θεά της παράλιας από ψηλά.
Ψιλή άμμος ,πανέμορφα χρώματα , επιβλητικά Βράχια που προσφέρουν φυσική σκιά καταπληκτικό φυσικό τοπίο.
Υπάρχει μια καντίνα στην παραλία με μια ιδιαίτερη διακόσμηση ,όπως και ομπρέλες γι αυτό όποιος πάρει την απόφαση να κατέβει καλό είναι περιττά πράγματα να μην κουβαλάει.
Από την ανατολική πλευρά την μόνη παράλια που επισκεφτήκαμε ήταν ο μικρός γιαλός χωρίς όμως να μας εντυπωσιάσει ,όμορφη μεν αλλά καμία σχέση με την άλλη πλευρά του νησιού.
Η Βασιλική σαν τόπος διανομής νομίζω ήταν η καλύτερη επιλογή για εμας,δηλαδη μια οικογένεια με δυο μικρά παιδία χωρίς μεγάλες απαιτήσεις όσο αφορά την νυχτερινή ζωη.Κοντα στις διάσημες παραλίες του νησιού, 20 λεπτά από το νυδρι και 40 από Λευκάδα.
Το νυδρι είναι ίσως το ποιο κοσμικό μέρος του νησιού όμορφο μεν αλλά γίνεται και ένας ψιλοχαμος με τα αυτοκίνητα ειδικά στον κεντρικό δρόμο που διέρχεται το χωριό στον οποίο και είναι δύσκολο έως ακατόρθωτο να περπατήσεις με μικρά παιδιά, καρότσια κλπ.
Παρ όλα αυτά είναι ένα μέρος ζωντανό με έντονη νυχτερινή ζωή πολλές επιλογές κατάλληλο για νεαρά ζευγάρια και παρέες.
Ο Αγ Νικήτας είναι το ποιο γραφικό χωριό του νησιού με τα πλακόστρωτα σοκάκια του και μια πανέμορφη παράλια, κατάλληλη για ρομαντικά ηλιοβασιλέματα. Αρκετές επιλογές διασκέδασης με πολλές νεοαροπαρεες να δίνουν ένα άλλο χρώμα ,κεφάτο μέρος, παρειστικο κλίμα, πραγματικά τέλεια επιλογή για τόπο διαμονής.
Οπωσδήποτε να επισκεφτείτε τα συβοτα με το πανέμορφο λιμανάκι του,πραγματικα πολύ όμορφο χωριο,την κάρυα με την πλατανοσκεπαστη πλατειά στην οποία αξίζει να κάνετε μια στάση για καφεδάκι και το καταπράσινο γένι
Την πόλη της Λευκάδας την άφησα τελευταία γιατί την μοναδική φορά που την επισκεφτήκαμε ήταν και η μοναδική φορά που έβρεξε τις μέρες που μείναμε και πραγματικά δεν έχω πλήρη εικοναΓια αυτά πρόλαβα να δω μας άφησε άριστες εντυπώσεις κυρίως όταν χάνεσαι στα γραφικά τις σοκάκια.
Το φαγητό όπου και αν το γευτήκαμε ήταν πολύ καλό και σε λογικές εως φτηνές τιμές μπορώ να πω.
Από το νυδρι ξεκινούν πολλές κρουαζιέρες και σίγουρα σε οποία παραλία και αν βρεθείτε σίγουρα κάποιος θα περάσει με φυλλάδια για να σας την πολυλησει.Η τιμή ξεφτίλα στα 10 ευρω αν την κλείσεις άμεσα ή 15 αν την κλείσεις την ώρα της αναχώρησης που για εμένα είναι προτιμότερο για να δεις ποιο πλοίο έχει λιγότερο κοσμο.Οι προορισμοί είναι διάφοροι καλύτερη όμως είναι η κρουαζιέρα που πάει κιονη, φισκαρδο, σκορπιό ,εγκρεμνοιυς, παπανικολη κλπ.Πραγματικα αξίζει τον κοπο,διαθετεις μια μέρα βέβαια αλλά δεν είναι καθόλου κουραστική.
Αν ήθελε κάποιος να δώσει μια περιγραφή για την Λευκάδα σε δυο σειρές δεν νομίζω ότι θα έγραφε κάτι λιγότερο από το ότι είναι ένας τόπος ευλογημένος , γεμάτος όμορφες εικόνες, με εξωτικές παραλίες, καταπράσινα τοπία, κρυστάλλινα νερά, και αυτό το εκπληκτικό τιρκουαζ χρώμα της θάλασσας που σε μαγεύει.
Τώρα θα μου πείτε αρνητικά δεν έχει ? σίγουρα ,αν θέλεις βρίσκεις και είχα ακούσει κάποια πριν τα δω με τα μάτια μου .Εγώ θα σας παραπέμψω σε μια γνωστή πολύ έξυπνη διαφήμιση που ένας τύπος είναι μέσα σε ένα κατά τα αλλά τέλειο αυτοκίνητο και τον ενοχλεί η ζώνη που του τσαλακώνει το πουκάμισο. Με αυτή την λογική θα μπορούσα να βρω κάποια αλλά λίγη σημασία έχουν μπροστά σ αυτά που σου προσφέρει το νησί.
Μετά από ένα γρήγορο πέρασμα από την Πρέβεζα , που παρεμπιπτόντως μας άφησε πολύ θετικές εντυπώσεις, για καφεδάκι και φαγητό με φίλους η ώρα της επιστροφής έφτασε.
Ήταν μεσημέρι και η θερμοκρασία έδειχνε 38 βαθμούς το air condition στο φουλ και το ταξίδι του γυρισμού ξεκίνησε .Στον δρόμο σκεφτόμουν τι είναι άραγε αυτό που κάνει ένα ταξίδι επιτυχημένο ,τι είναι αυτό που σε κάνει να λες ότι πέρασα καλά? Τα κριτήρια για κάθε ταξίδι είναι τα ίδια? .Σίγουρα όχι ,κάθε ταξίδι είναι διαφορετικό και διαφορετικά αυτά που περιμένεις να σε ικανοποιήσουν κοιτάζοντας από το καθρεφτακι στο πίσω κάθισμα και βλέποντας τα δυο ζουζούνια με το χαμόγελο στα χείλη ευτυχισμένα, κατάλαβα ότι ο βασικός στόχος του συγκεκριμένου ταξιδιού είχε επιτευχθεί.